Żegnamy Prof. dra hab. Pawła Walczaka z Katedry Geometrii UŁ

Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci w dniu 12.02.2025 r. naszego Kolegi, Przyjaciela i Mentora, Prof. Pawła Walczaka, wieloletniego Kierownika Katedry Geometrii Wydziału Matematyki i Informatyki UŁ.

Uroczystość pogrzebowa prof. dra hab. Pawła Walczaka odbędzie się w poniedziałek 3 marca 2025 r. o godzinie 12.45 na Cmentarzu rzymskokatolickim pw. św. Antoniego przy ul. Solec 11 w Łodzi (Cmentarz "Mania").

Prof. dr hab. Paweł Grzegorz Walczak urodził się 25 sierpnia 1948 roku w Łodzi, gdzie w 1966 r. ukończył liceum, w latach 1966-1971 studiował na UŁ, na kierunku matematyka. Paweł Walczak w latach 1971-74 był doktorantem w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk, gdzie w 1974 r. obronił doktorat. Pierwszą część swojego życia naukowego Profesor Walczak związał z IM PAN-m, a drugą z UŁ, gdzie pracował przez 40 lat. W latach 1974-84 był adiunktem w Oddziale Łódzkim Instytutu Matematycznego Polskiej Akademii Nauk (IM PAN), 21 października 1983 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego (w IM PAN) na podstawie rozprawy zatytułowanej „O foliacjach, których liście spełniają pewne warunki geometryczne”. W 1984 roku został zatrudniony na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym UŁ, przekształconym później w Instytut Matematyki, a w 1996 r. w Wydział Matematyki UŁ. W latach 1985–2016 kierował Zakładem Geometrii przekształconym później w Katedrę Geometrii. W roku 1993 uzyskał tytuł profesora. W latach 1987-1993 był najpierw wicedyrektorem, następnie dyrektorem ówczesnego Instytutu Matematyki UŁ.

Profesor Paweł Walczak był matematykiem o bardzo szerokim zakresie zainteresowań badawczych, do których należały zarówno zagadnienia z geometrii różniczkowej, jak i teorii klasycznych oraz uogólnionych układów dynamicznych, a przede wszystkim z teorii foliacji. Wiele Jego prac dotyczyło geometrii sfoliowanych rozmaitości riemannowskich. 
Był autorem ponad 90 oryginalnych prac naukowych opublikowanych w czasopismach o wysokiej renomie i zasięgu międzynarodowym. Napisał trzy monografie matematyczne oraz podręcznik geometrii różniczkowej. Współpracował naukowo z polskimi i zagranicznymi matematykami. Kilkukrotnie był zapraszany jako visiting professor do zagranicznych uczelni. Z kolei jako stypendysta w programie Marie Curie spędził rok 2003 na Universite de Bourgogne (Dijon, Francja).
Miał wiele wybitnych osiągnięć, do trzech najważniejszych należy zaliczyć:
-rozwinięcie teorii uogólnionych układów dynamicznych, w tym foliacji,
-intensywne badania geometrii konforemnych foliacji,
-cykl prac dotyczących potoków geometrii zewnętrznej w geometrii riemanowskiej.

Profesor Walczak był twórcą „polskiej szkoły foliacji”, wraz z zespołem współpracowników w istotny sposób przyczynił się do wzrostu badań i publikacji dotyczących topologii, geometrii i dynamiki foliacji. Wypromował 11 doktorów matematyki. Jako wykładowca był bardzo lubiany i ceniony przez studentów. O rzeczach trudnych potrafił mówić w sposób zrozumiały i przystępny dla każdego.

Przez kilka kadencji sprawował funkcję prezesa łódzkiego oddziału PTM, a w latach 2005 – 2011 był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Matematycznego. W tym czasie doprowadził m. in. do podpisania umowy o partnerstwie z Francuskim Towarzystwem Matematycznym (SMF) i do powierzenia środowisku łódzkiemu organizacji polsko-izraelskiego zjazdu naukowego Israeli Polish Mathematical Meeting (we wrześniu 2011 r.).

Profesor Paweł Walczak pracował na rzecz UŁ jako członek Senatu oraz reprezentował naszą uczelnię w Komitecie Matematyki PAN. Był kilkakrotnie wybierany do Rady Naukowej IM PAN. W roku 2010 był promotorem w postępowaniu tzw. odnowienia doktoratu profesora Włodzimierza Waliszewskiego, a w 2012 roku promotorem doktoratu honorowego prof. Remi Langevina z Francji.

Był wybitnym matematykiem cenionym w międzynarodowym środowisku matematycznym, wielokrotnie zapraszanym do udziału w konferencjach naukowych. Jego odejście jest olbrzymią stratą dla polskiej społeczności matematycznej.

W życiu prywatnym lubił dobrą literaturę i podróże, szczególnie wędrówki po górach. Nam, jego uczniom, kolegom i współpracownikom, będzie brakować wspólnych dyskusji o matematyce i poczucia humoru naszego Profesora.